Uitvaart vader

Een paar maanden geleden werd ik benaderd door een zoon met de vraag om een fotoreportage te maken tijdens het afscheid van zijn vader. Er werd voor foto’s gekozen omdat de broer van vader erg ziek was en daardoor te zwak om de uitvaart bij te wonen.
Dat de foto’s ook waardevol zouden kunnen zijn voor deze zoon, zijn broers en zussen werd weggewuifd. Zonder de oom zouden er geen foto’s gemaakt worden.

Het verzoek was om zo snel mogelijk een album klaar te hebben.In overleg afgesproken dat er daags na de uitvaart alvast een slideshow paraat zou zijn, met onder de foto’s de muziek die tijdens de dienst life werd gespeeld.

Uitvaart oom

Een kleine week na het afscheid kreeg ik de vraag of ik ter zijne tijd ook zou willen fotograferen bij het afscheid van de oom.
De zoon vertelde dat hij de slideshow elke dag minstens drie keer had afgespeeld. Zijn woorden: “Ik had geen idee hoe ik me zo zou voelen na het afscheid van mijn pa. De foto’s zijn echt heel troostend geweest en hebben mij geholpen bij alle emoties die zijn losgekomen”.

Binnen drie weken was ik voor de tweede keer aanwezig om voor deze familie een reportage te maken.

Troost

Het voelt voor mij als een compliment en een bevestiging dat ook voor deze familie afscheidsfotografie van grote waarde is gebleken. Achteraf zijn familieleden eigenlijk altijd blij verrast met de liefdevolle herinnering in de vorm van een slideshow en/of het fotoalbum.
Blij met de details en de troost die hen op de dag zelf ontgaan zijn.