Wat wil je later worden … als je groot bent?
Wat wil je later … als je dood bent?

Wanneer we aan het begin van ons leven staan denken we niet na over onze dood.
Ook wanneer we ouder en ouder worden stellen we dat liever uit.
Pas wanneer we in onze directe omgeving met een (onverwachts) afscheid van een leeftijdgenoot of jonger persoon te maken krijgen is het ineens even actueel.

Omdat ik werkzaam ben in de branche als afscheidsfotografe maar ook vrijwilliger bij een hospice, is de dood en het afscheid van dit leven voor mij heel bespreekbaar en heb ik het er binnen ons gezin wel regelmatig over.
Zo ook na een “bijna ongeluk“ afgelopen zomer. Ik fietste samen met mijn man, toen ik nipt op tijd kon wegdraaien voor een cabrio die uit het niets leek te zijn opgedoken en ondanks de gierende remmen nooit op tijd had kunnen stoppen om een aanrijding te vermijden.
Dit was weer zo’n moment om opnieuw mijn eigen wensen voor “als ik later dood ben” te bespreken met mijn man en mijn wensenlijstje weer eens te optimaliseren.

Vroeger was een uitvaart standaard. Hoefde je er niet over na te denken. Er was wel variatie afhankelijk van religie en de regio waar je woonde. De laatste jaren was de belangrijkste vraag: cremeren of begraven?
Nu er steeds meer mogelijk is om er een echt persoonlijke uitvaart van te maken is het belangrijk je te oriënteren. Wanneer je ervoor komt te staan heb je als directe nabestaande maar een week om alles te regelen.
Een goede uitvaartverzorger zal je op dat moment vertellen wat er allemaal mogelijk is maar er is best veel te beslissen in korte tijd. Het helpt enorm wanneer je weet wat er zoal “te koop” is op dit gebied en wat de wensen van je dierbaren zijn.
Door het hele land zijn er regelmatig uitvaartbeurzen. Deze zijn gratis te bezoeken en geven je een goed zicht op de vele mogelijkheden.
Zomaar wat keuzemogelijkheden die illustreren dat er veel is om over na te denken en te bespreken:

• Wil ik gecremeerd of begraven worden?
• Bij begraven is de keus begraven op een natuurbegraafplaats of een ‘gewoon’ kerkhof?
• Wil ik in een kist, een mand of toch in een wade op draagplank?
• Wordt er livemuziek gespeeld of digitale muziek?
• Welke liedjes hebben dan mijn voorkeur?
• Hoe wordt het vervoer geregeld? Met een rouwauto en volgauto’s of met z’n allen in een speciale uitvaartbus? Of in een koets met paarden? Mogelijk op een motorzijspan. En/of met een loopkoets. Maar op een vrachtauto of met eigen vervoer kan soms ook.
• Is een afscheidsfotoreportage en -album gewenst? En/of een videoregistratie?
• Wil ik wel of geen bloemen en welke soort en kleur?
• Moet de dienst groots met veel genodigden of juist besloten in familiekring?
• Waar gaan we de dienst houden? In de aula, thuis, in m’n favoriete café, in een strandtent of in het bos?
• Serveren we erna koffie met cake of een broodmaaltijd met soep? Of gaan we een borrel drinken in het plaatselijk café en toasten we op het leven?

En net als “wat wil ik later worden … als ik groot ben”? mag je ook “wat wil ik later als ik dood ben”? nog honderd keer veranderen.

Heb jij er al eens over nagedacht, jouw wensen al bekend gemaakt of opgeschreven?